Karabin FN SAFN-49 kal. 8x57JS

Semi-Automatique de Fabrique Nationale Modele 1949 (SAFN-49) – belgijski karabin samopowtarzalny produkowany w latach 50 XX wieku. Jest to wersja przeznaczona dla Egiptu (kaliber 7,92 × 57 mm). Lufa trochę przeżarta, poza tym broń w idealnym stanie.

Historia Konstrukcji

W okresie międzywojennym w wielu krajach świata trwały prace nad karabinami samopowtarzalnymi. Także w belgijskich zakładach FN próbowano skonstruować taką broń. Pracami kierował Dieudonne Saive. Opracował on w połowie lat 30. karabin samopowtarzalny działający na zasadzie odprowadzania gazów prochowych przez boczny otwór lufy. Wkrótce potem projekt dopracowano i zbudowano prototyp Fusil Semi-Automatique D’Infanterie, Modele Fabrique Nationale. Jednak napięta sytuacja międzynarodowa sprawiła, że pierwszeństwo miały wypróbowane karabiny powtarzalne.

Po ataku niemieckim w maju 1940 roku Saive dopilnował zniszczenia dokumentacji produkcyjnej zakładów FN, po czym przez Francję i Portugalię udał się do Wielkiej Brytanii, gdzie rozpoczął pracę w Royal Small Arms Factory w Enfield. Jednak wkrótce przeniósł się do Kanady, gdzie stworzył przeznaczoną dla Chin wersję Brena kalibru 7,92 x 57 mm. Odtworzył także dokumentację produkcyjną pistoletu FN BHP, a wolnych chwilach kontynuował także prace nad swoim karabinem samopowtarzalnym.

Prace kontynuował po powrocie do RSAF Enfield w 1944 roku. Zbudował wtedy karabin Self-Loading Experimental Model (SLEM) który wzbudził spore zainteresowanie. Efektem dalszych prac był następny prototyp EXP-1. Po małych poprawkach postanowiono wyprodukować partię 2000 nowych karabinów. W międzyczasie wyzwolona została Belgia i Saive wrócił do Herstal, gdzie nadzorował ponowne uruchomienie zakładów. W efekcie prace nad EXP-1 wydłużały się (po przystosowaniu karabinu do strzelania nabojem 7,62 x 63 mm pojawiły się problemy z regulatorem gazowym) i po redukcji budżetu wojskowego po wojnie program EXP-1 został skreślony.

Był to spory cios dla zakładów FN, ale dzięki dużym zamówieniom (głównie na remonty karabinów M1 Garand i karabinków M1) były one w niezłej sytuacji finansowej i dlatego zdecydowały się samodzielnie dokończyć prace. Poprawiono regulator gazowy i nowy karabin już jako Semi-Automatique de Fabrique Nationale Modele 1949 zaproponowano kilku armiom europejskim.

Jednak początkowo sytuacja była trudna. Na rynku znajdowały się miliony karabinów wyprodukowanych w czasie wojny, zdecydowanie tańszych niż nowe karabiny belgijskie. Dodatkowo zarówno USA jak i ZSRR masowo przekazywały swoją broń w ramach pomocy wojskowej. Dlatego SAFN-49 sprzedawał się słabo. Koniunktura zaczęła się poprawiać w latach 1950., ale wtedy SAFN był już konstrukcją przestarzałą. Szczególnie widoczne stało się to, kiedy karabiny te zostały użyte przez Belgów w walce w czasie wojny koreańskiej. Podstawowymi wadami była duża masa i długość, niewystarczająca okazała się także pojemność magazynka.

Dlatego po rozpoczęciu produkcji karabinu FN FAL (także skonstruowanego przez Dieudonne Saive, przyjętego do uzbrojenia przez 80 krajów) produkcję karabinu SAFN-49 zakończono w 1955. Dość szybko został też wycofany z uzbrojenia. Obecnie duże ilości karabinów SAFN-49 są używane w USA jako broń sportowa.

s/n 36453

Przypisy: wiki